تفاوت I-134 با I-864 برای لاتاری آمریکا چیست؟

تفاوت فرم I-134 با I-864 برای لاتاری گرین کارت

اغلب (در واقع) افراد می بینند که در موارد برنامه قرعه کشی (لاتاری) DV از I-134 استفاده می شود . آنها در مورد I-864 (مبایعه نامه پشتیبانی/اسپانسری) مطالبی خوانده اند و اغلب آن را به عنوان یکی از ضروریات موارد مهاجر ذکر می کنند. با این حال ، I-864 نمی تواند برای موارد قرعه کشی DV استفاده شود – و در این پست تفاوت ها و دلیل وجود این تفاوت را توضیح خواهیم داد. این موارد فنی کمی بیشتر از آنچه معمولاً ارائه می دهیم را ارائه می دهد ، بنابراین اگر فقط خط جمع بندی را می خواهید “از I-134 در موارد DV استفاده کنید” .

همانطور که قبلاً گفته شد ، یک الزام استاندارد وجود دارد که هر پرونده مهاجر مورد ارزیابی قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که مهاجر کمک دولتی استفاده نخواهد کرد. در موارد مهاجرت شغلی ، خود پیشنهاد شغلی کارفرما این موضوع را حل می کند. در موارد مهاجرت خانوادگی ، یکی از اعضای خانواده وجود دارد که برای مهاجر “درخواست” می کند و بنابراین مسئولیت مهاجر را بر عهده می گیرد. در موارد DV وقتی هیچ “خواهانی” وجود ندارد – بنابراین موضوع کمی متفاوت است.

در صورت وجود یک درخواست کننده ، دولت می تواند قراردادی را الزام کند که درخواست کننده را به حمایت مالی از ذی نفع خود بپردازد و از دولت مجبور به گرفتن لایحه شود. این قرارداد I-864 است – یک توافق نامه قانونی الزام آور که در آن می توان اسپانسر را مسئول حمایت مالی از ذینفع دانست (25٪ بیشتر از دستورالعمل های خط فقر فدرال ). تعهدات I-864 تا زمانی که مهاجر 10 سال کار کند ، شهروند شود یا ایالات متحده آمریکا را ترک کند ، ثابت خواهد ماند. حامی همچنین در صورت مرگ از تعهد “آزاد” محسوب می شود.

اگر اسپانسر وجود نداشته باشد مانند موارد DV قرارداد قانونی الزام آور امکان پذیر نیست. این مهم است که به درستی درک شود. I-134 باید توسط یک مقیم قانونی ایالات متحده تکمیل شود ، و اطلاعات ارائه شده در فرم باید درست باشد – زیرا در صورت عدم صحت اطلاعات ارائه شده ، شخص تکمیل کننده فرم (حامی مالی) می تواند به دروغ پردازی (دروغ گفتن) متهم شود. با این وجود نمی توان اسپانسر را مجبور به ارائه کمک ارائه شده در فرم کرد. به همین دلیل نیازی به اعمال استاندارد 125٪ نیست ، و میزان درآمد کافی در نظر گرفته شده 100٪ دستورالعمل فقر فدرال است. از نظر مدت تعهد ، خوب هیچ تعهدی قانونی وجود ندارد ، بنابراین مسئله ای نیست. با این حال ، مواردی را دیده ایم که حامی مالی محدودیت زمانی را برای پشتیبانی قرار داده است ، و این باعث شده است که CO از I-134 صرف نظر کند.

اطلاعات مربوط به شارژ عمومی بخشی از قانون مهاجرت (INA) است ، اما برای توصیف خوب نحوه اجرای قوانین می توانیم در این زمینه به دفترچه راهنمای وزارت امور خارجه ایالات متحده مراجعه کنیم . از نظر موارد DV استفاده نکردن از I-864 که چندین بار پوشش داده شده است ، اما به وضوح در صفحه 15/16 سند پیوند داده شده است. این بخش تعدادی از مفاهیم اصلی مربوط به I-134 را شامل می شود. با خواندن این یک بخش تقریباً به همه سوالات مربوط به I-134 پاسخ داده می شود ، بنابراین ما برخی موارد / مرتبط را شرح میدهیم.

9 FAM 40.41 N5.6-3 استفاده از فرم I-134 ، مبایعه نامه پشتیبانی

این مبایعه نامه ای که به درخواست شما توسط متقاضی ارائه شده است ، برای اسپانسر لازم الاجرا نیست و نباید به همان وزن فرم I-864 نسبت داده شود. فرم I-134 باید به عنوان یک نوع شواهد مورد توجه قرار گیرد ،

c. اگر شما تعیین می کنید که هر یک از انواع متقاضیان زیر برای تأمین نیاز به اتهام عمومی به تعهد نامه پشتیبانی نیاز دارند ، آنها می توانند از فرم I-134 استفاده کنند ، زیرا مجاز به استفاده از فرم I-864 یا I-864W نیستند:

(1) بازگشت خارجیان مقیم (SBs) ؛
(2) متقاضیان ویزای لاتاری (DV) ؛ و
(3) نامزد (K1s یا K3s)

D. ارسال ساده فرم I-134 ، مبایعه نامه اسپانسری ، اما کافی است تا ثابت کند که ذینفع به احتمال زیاد به شارژ عمومی تبدیل نخواهد شد . اگرچه حداقل نیازهای درآمدی فرم I-864 ، در چنین مواردی اعمال نمی شود (به عنوان مثال ، حداقل درآمد 125 درصدی که
فقط توسط I-864 مورد نیاز است) ، شما باید از سایر عوامل مانند:

(1) انگیزه های حامی مالی در ارائه مبایعه نامه ؛
(2) رابطه حامی مالی با متقاضی (به عنوان مثال ، از نظر خون یا ازدواج ، کارفرما یا کارمند سابق ، همکلاسی یا همکاران تجاری )
(3) مدت زمانی که حامی و متقاضی یکدیگر را می شناسند.
(4) منابع مالی حامی مالی؛ و
(5) سایر مسئولیت های حامی مالی.

 در موارد قرعه کشی DV از I-134 استفاده می شود.